به بهانه ولادت با سعادت حضرت زینب کبری (س)

خبرگزاری میزان- حضرت زینب علیها السلام با اینکه دختری خردسال بود، محتوی معارف اسلامی و فسلفه احکام و مطالب زیادی است را با یک مرتبه شنیدن حفظ می‌کرد.

به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری میزان، حضرت زینب کبـری سلام الله علیهـا دختر با عظمت امیرالمؤمنین حضرت علی و بانوی با کرامت اسلام حضرت فـاطمه سلام الله علیهما است که در پنجم مـاه جمادی الاوّل سال پنجم هجری در مدینه ی مُنورّه دیده به جهان گشودند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

زینب در لُغت عرب به معنای زینت پـدر و در معنائی دیگر نیز میتوان مفهوم درخت زیبا و نیکو منظر و خوشبو را از آن استفاده نمود. بنابر آنچه تاریخ روایت مینماید، نبیّ مُکرّم اسلام صلّی الله علیه و آله و سلّم بنابر دستور الهی نام این بانوی با فضیلت را زینب نهادند و پس از ولادت قُنداقه او را طلبیدند و به سینه چسبانیده، بوسیدند و فرمودند:« حاضران اُمّتم، غائبان را از کرامات این دُخترم زینب(س) آگاه سازند که همانا او مانند جدّه‌اش خدیجه(س) است. (جزائری، الخصائص الزینبیة، ۱۴۲۵ق، ص۴۴).

عقیله بنی هاشم، عالمه غیرمعلَّمه، عارفه، موثّقه، فاضله، کامله، عابده آل علی(ع)، معصومه صغری، امینةاللّه، نائبةالزهرا(س)، نائبةالحُسین(ع)، عقیلة النساء، شریکة الشهداء، بلیغه، فصیحه، و شریکةالحسین(ع) از جمله ی القاب آن حضرت(س) می باشد. این وجود نورانی محضر پُر فیض نبیّ مُکرّم اسلام(ص)، چهـار امام معصوم و حضرت فاطمه سلام الله علیها را درک نمود و از فیوضاتشان کمال بهره را بُرد. امام علیّ بن ألحُسین علیه السلام خطاب به عقیله بنی هاشم ، زینب کبری (س) فرموده بودند:« یَا عَمَّةِ أنتِ بِحَمدِ أللهِ عالِمَةٌ غَیرُ مُعَلِّمَةٍ ، وَ فَهمةٌ غَیرَ مُفَهَمَّةٍ. عمّه جان ! تو عالمه ای هستی بدون اینکه مُعلّم داشته باشی، و فهمیده ای هستی بی آن که کسی مطالب را به تو فهمانده باشد».

او در پرداختن به عبادات بسیار با ورع بود و در دوران زندگی، هیچ‌گاه تهجّد را ترک نکرد و آنچنان به عبادت اشتغال ورزید که ملقّب به عـابده آل علی(ع) شد. شب زنده داری های این عبده بی‌نظیر خداوند در طول حیات پُر برکتش هیچگاه ترک نشد و نقل است که حتّی در شب یازدهم مُحرّم نیز پس از تحمّل هجران برادر گرانقدرش حضرت سیّدالشهداء علیه السلام و فرزندانش و سایر شهدا و مصائب عظیمی که در آن شب بر ایشان وارد گردید، نماز شب و تهجّد ایشان ترک نشد. از فاطمه دختر امام حسین (ع) روایت شده است که گفت: «عمّه ام زینب(س) در تمام شب عاشورا در محلّ عبادت خویش ایستاده بود و به پروردگار خویش استغاثه می کرد».( محلاتی، ریاحین الشریعة، ۱۳۴۹ش، ج۳، ص۶۲(.

فصاحت و بلاغت بیان، هوش فوق العاده، شهامت، شجاعت، ایستادگی، صبر و پایداری بر مصائب، مُقاومت مثال زدنی در مُقابل دُشمن، عفاف و زهـد حضرت زینب کُبری(س) زبانزد خاص و عـام بود. آیت الله نجفی اصفهانی صاحب کتاب أساور مِن ذَهب فِی أحوالِ زِینَب الکُبری(س) درباره حافظه و ذکاوت آن بانوی بزرگوار چنین مینویسد: « در اهمیّت هوش و ذکاوت آن بانوی بزرگوار همین بس که خُطبه طولانی و بلندی را که حضرت صدّیقه کبری فاطمه زهرا صلوات اللّه و سلامه علیها در دفاع از حق امیرالمؤمنین علیه السّلام و غصب فدک در حضور اصحاب پیغمبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم ایراد فرمودند، حضرت زینب علیها السلام روایت فرموده است. و ابن عبّاس با آن جلالت قدر و عُلوّ مرتبه در حدیث و علم، از آن حضرت(س) روایت نموده و از آن حضرت(س) به عقیله تعبیر میکند. چنانچه ابوالفرج اصفهانی در مقاتل مینویسد: ابن عبّاس خُطبه ی حضرت فاطمه سلام اللّه علیها را از حضرت زینب سلام اللّه علیها روایت کرده و میگوید: حَدَّثتَنِی عَقیلَتَنَا زِینَب(س) بِنت عَلی عَلَیه السّلام». دقّت کنیم که حضرت زینب علیها السلام با اینکه دُختری خُردسال (یعنی هفت ساله و یا کمتر) بود، این خطبه عجیب و غرّاء که مُحتوی معارف اسلامی و فسلفه احکام و مطالب زیادی است را با یک مرتبه شنیدن حفظ کرده، و خود یکی از راویان این خُطبه بلیغه و غرّاء میباشد.»

پس از پایان جنگ جمل، امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام کوفه را مرکز حکومت قرار دادند و در آن شهر اقامت گزیدند. زنان کوفه در مُدّت حدود چهار سال اقامت خاندان رسالت و امامت در آن شهر، دریافتند که باید از محضر منبع فیّاض علوم نبوی یعنی حضرت زینب سلام الله علیها نهایت استفاده را ببرند و بهمین جهت کُرسی علمی در کوفه برای آن بزرگوار بجهت تدریس علوم قُرآنی و معارف الهی، احکام شریعت و تربیت و ارشاد نسوان کوفه دائر شده بود و بانوان مُشتاقانه بصورت مُداوم از فیوضات و کرامات این بانوی مُجلله بهره ها می بُردند. از صفات بارز و نیکوی حضرت زینب(س) رسیدگی به امورات تُهیدستان، ضعیفان و فقرا بود. در تاریخ نقل شده است که بعضی روزها فقرا و بینوایان چنان به در خانه دختر علی(ع) پناه می آوردند، و تجمّع می کردند که غُلامان و کنیزان خانه، آن ها را پراکنده می ساختند، ولی همین که حضرت زینب(س) از راه می رسید، همه آنان را اطراف خود جمع می کرد و به یکایک مُشکلات و گرفتاریهایشان رسیدگی مینمود و بار آنان را از دوش شان برمی‌داشت.

سجایای اخلاقی و رفتاری دُختر گرامی امیرالمؤمنین(ع) به قدری گسترده و وسیع است که بیان تمامی آنها نه از عُهده فقیران بی بضاعتی چون حقیر ساخته است و نه این وجیزه عرصه ی به جولان درآوردن رخش کلام در این باب است. امّا همین مقدار که دریابیم که نوع زندگی و رفتار و منش وجود شریف حضرت زینب سلام الله علیها در مراحل گوناگون حیات با عظمتشان، الگو و اُوسوه ای بسیار زیبـا و منطقی برای زنان و دُختران و حتّی مردان جوامع اسلامی است و بر همه ی ما لازم است که با نصب العین قرار دادن سکنات این بی‌بی دو سرا نسبت به اصلاح روشهای زندگی فردی و اجتماعی خودمان تلاش نمائیم، برایمان کفایت می کند و ان شاءالله سبب گردد که با انتخاب این مسیر و استقرار صحیح در آن، موجبات رضایت الهی را برای خویش فراهم نمائیم.

منبع: مشرق

انتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.

منبع: خبرگزاری میزان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۷۶۲۵۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مذاهب اسلامی برای کسب فیض به محضر امام صادق(ع) شرفیاب می شدند/ امام صادق(ع) مورد تأیید تمام مذاهب اسلامی هستند

آیت الله میرزاحسین احمدی فقیه یزدی استاد درس خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم در گفت وگو با خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب امام صادق علیه الاسلام را دارای رابطه قوی با جهان اسلام دانست و اظهار داشت: در بین امامان معصوم صلوات الله علیهم اجمعین، امام صادق علیه السلام در زمانی واقع شدند که برای یک گفت وگوی علمی بعد امام باقر علیه السلام به شکلی شرایط به وجود آمد که هر کدام از علمای سایر مذاهب با مراجعه به حضرت ضمن کسب تکلیف، سؤال علمی خود را مطرح می کردند که این آمد و شدها با واسطه و یا بی واسطه صورت می گرفت.

آیت الله احمدی فقیه یزدی، افزود: ایشان دارای شاگردان متعددی در رشته های گوناگون بودند؛ به خصوص در مباحث علمی و قرآنی و تسلط بر روایات پیغمبر اسلام و امیرالمومنین علیه السلام دارای تبحر بودند، حضرت امام صادق علیه السلام در این موقعیت و جمعیتی که برای کسب علم و دانش آماده شده بودند، رابطه قوی با جهان اسلام داشتند و به خصوص با کسانی که مجاور بودند ارتباط برقرار می کردند و کسب فیض می بردند من جمله اهل سنتی که هنوز استقراء قوی نداشتند و در عین حال نظر حضرت را جامع تر و غالب تر می دانستند و کسانی که به مسجد می آمدند و مسئله خود را خدمت مطرح می کردند ایشان کاملا توضیح می دادند و صحت و غلط بودن را با استنباط به قرآن و روایات پیغمبر اسلام صلوات الله علیه بیان می نمودند.

وی ادامه داد: گاهی برای گرفتن تأییدیه خدمت حضرت شرفیاب می شدند زیرا سخن امام صادق علیه السلام برای آنان مهم بوده است؛ البته در بین مردم، افراد معاندی بودند که تحریک می شدند و با ایجاد ترس و وحشت بین مردم، باعث جلوگیری از مراجعه افراد به منزل امام می شدند اما مردم ایشان را رها نمی کردند و به هر نحوی با واسطه یا بی واسطه خود را به امام می رساندند.

این عالم شیعه، تصریح کرد: سیطره و عظمت علمی حضرت امام صادق علیه السلام آنقدر وسیع شده بود که به اکناف و اطراف منتقل شده بود و همگان همراهی می کردند و می پذیرفتند. دشمنی هایی صورت می گرفت که حضرت نیز کمال تقیه را در مواردی که لازم بود انجام می دادند و هم توصیه به افراد مرتبط می کردند هم خود مراقبت انجام م دادند. می دانید تقیه صحیح را امام از آباء و اجداشان نقل می کنند که در روایت این گونه ذکر شده است؛ حضرت علی بن الحسین علیه السلام می فرمایند: تقیه به این معنا است که روایات ما صعب و مستصعب است غیر از نبی و یا ملک مقرب و یا مؤمنی که "امْتَحَنَ اللَّهُ قَلْبَهُ لِلْإِيمَانِ"؛ نمی شود این را به هر کسی رساند.

وی عنوان کرد: این اخبار و احادیث که می رسید، در واقع به این معنا بوده است که علم را نمی توان به هر کسی آموخت زیرا آن علم را باید تقیه کرد و به اهلش آموخت، و این تعلیم به شکل تقیه در زمان امام صاق علیه السلام آنچنان رواج پیدا کرد که هر کسی هرحرفی را به امام نسبت نمی داد، بعد از اینکه مطمئن می شدند بر موازین درستی می باشد این انتساب را مطرح می کردند.

وی در پایان تأکید کرد: به همین جهت شاید بیشترین روایاتی که تاکنون در دست است از امام صادق علیه السلام ثبت و ضبط شده است و به این دلیل که کسانی که در محضر ایشان بودند ثبت و ضبط می کردند. اکنون در آستانه شهادت آن بزرگوار عرض کنم که، کل منابع علمی که از ایشان رسیده در غیر از منابع شیعه است، در مذاهب اسلامی دیگر نیز مشهور و فراوان می باشد.
 
انتهای پیام/